Portakal ağaçları, kökleri derinlere kadar inen ve odun yapısı diğer meyve ağaçlarına nazaran daha sağlam olan bitkilerdir. Yaprakları koyu yeşil renkte olup, yaz kış fark etmeksizin dökülmezler. Portakal ağaçlarına Akdeniz kıyı şeridi boyunca ve Doğu Karadeniz bölümünde rastlamak mümkündür. Tüm turunçgiller gibi bu ağaçların da en çok ihtiyaç duyduğu şey sıcak ılıman iklimli bir ortamdır.

Portakalların yetiştirildiği yerlerdeki sıcaklığın -2 derecenin altında olmaması gerekmektedir. Özellikle -9 derecenin altındaki sıcaklıklarda bu ağaçlar donup ölebilir. Portakalların dayanamadığı en yüksek sıcaklık ise 45 derece ve üzeridir. Bu ağaçları etkileyen faktörlerin başında gelişim sıcaklıkları gelmektedir. Portakal ağaçlarının gelişim sıcaklıkları 12 derece ile başlar ve gelişimin en hızlı gerçekleştiği sıcaklık ise 23 derecedir. Portakal ağaçlarının gelişmeleri 37 ile 39 derecelerde durmaktadır.

Portakal ağaçlarını etkileyen bir diğer faktör ise esen sıcak ve soğuk rüzgarlardır. Ayrıca bu ağaçlar bulundukları bölgenin nem oranından da etkilenirler. Nem oranı düşük olan bölgelerdeki portakal ağaçlarında hem ağaçların gelişimi hem de ürün verimi kötü etkilenir. Portakal ağaçlarında diğer turunçgillerde olduğu gibi yetiştirilen toprağın bol humuslu ve suyu iyi akıtabilen topraklar olması gerekmektedir. Oksijen ihtiyacı çok olan bu ağaçların ağır topraklarda yetiştirilmesi mümkün değildir. Bu ağaçların çok derinlere inen kökleri vardır.

Portakal ağaçları için en iyi pH değeri 5.5-6 arasında olmalıdır. Portakal ağaçlarının suya olan ihtiyaçları mevsim, iklim ve hava ile orantılıdır. Su ihtiyacı 800-1000 mm arasında değişmektedir. Akdeniz ikliminin tipik bir meyvesi olan portakallar, taç yapraklı ve iki çenekli bitkilerden olup, bu ağaçların boyları 3-4 metreyi bulmaktadır. Yapraklarının bir yüzü parlak ve kaygan olup diğer yüzü tüylüdür. Yaprakların bu özellikleri, bu ağaçların yazın aşırı sıcaklarından sonra oluşabilecek su kayıplarını önlemek içindir.

Portakal ağaçlarının çiçekleri beş çanaklı ve beş taç yapraklıdır. Bu ağaçların erkek organları çok olup, dişi organı bir tanedir. Ağaçların dikiminde 6-8 metre aralığı dikkate alınmaktadır. Bu ağaçlardan elde edilen portakal meyvesi ise yuvarlak olup, yumurta şeklindedir. Kabuklu bir meyve olan portakal, sarımsı turuncumsu bir renktedir ve hoş bir kokuya sahiptir. Bu meyve C vitamini açısından oldukça zengin bir meyvedir. Portakallar, tohumla, turunç üzerine aşı ile daldırma yöntemi veya çelikle yetiştirilmektedir.

Ülkemiz portakal üretimi bakımından oldukça zengindir. Türkiye'de yaklaşık 9.000.000 civarında portakal ağacı bulunmaktadır. Bu ağaçlardan yılda yaklaşık olarak 740.000 ton civarında portakal toplanmaktadır. Bugün ülkemizde en çok üretilen ve tüketilen turunçgildir.

Portakalların çekirdekli ve çekirdeksiz olmak üzere iki çeşidi bulunmaktadır. Çekirdeksiz olan bu meyvenin özellikle Hatay, Mersin ve Finike'de yetiştirilen 'Yafa portakalı' uzun ve kalın kabuklu bir meyvedir. Yafa portakalının kabuğundan reçel yapılabilmektedir. Dörtyol portakalı ise çekirdekli bir yapıya sahiptir. Sulu ve ince yapılı bir meyvedir. En bilinen çeşidi Washington portakalı olup, çekirdeksiz bir yapıdadır.

Portakal ağaçlarının bakımı ve yetiştirilmesi, toprağın özelliklerinden iklim şartlarına kadar birçok faktöre bağlıdır. Bu nedenle portakal yetiştiriciliği yaparken bu faktörlere dikkat edilmesi gerekmektedir.